بازی یک عمل شامل سرگرمی و یادگیری است که کودک با میل و رغبت در آن شرکت می کند، در حالی که اسباب بازی هلیکوپتر جنگی ابزارهایی هستند که هنگام انجام این اعمال استفاده می کنند.
بازی نقش بسیار مهمی در زندگی کودکان دارد. به رشد مهارت های شناختی، حرکتی و روانی اجتماعی، عاطفی و زبانی کمک می کند.
همچنین نقش کلیدی در تربیت کودکانی با اعتماد به نفس، خلاق و شاد دارد.
حرفه کودک بازی ای است که انجام می دهد. نیاز بزرگسالان به همکاران خود، کودکان نیز به همبازی های خود احساس می کنند.
مهارت هایی که در حین بازی آموخته می شود، برای آن کودک در طول زندگی کارکرد مهمی خواهد داشت.
در حین بازی، آنها یاد می گیرند که با مشکلات، احترام متقابل و به اشتراک گذاری زود هنگام برخورد کنند.
بازی که کارکردهای بسیار زیادی دارد، به نوعی حق کودکان است و باید از آن حمایت کرد.
بازی بودن یا نبودن بازی با لذت و شادی مشخص می شود که کودک از بازی دریافت می کند.
با توجه به لذت به دست آمده از بازی، اسکارد و باندی استدلال کردند که بازی دارای چهار ویژگی اساسی است که خلاصه شده است.
انتخاب اسباب‌بازی‌هایی که در حین انجام بازی‌ها به عنوان پلی بین رویا و واقعیت عمل می‌کنند نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اسباب بازی باید با سن کودک و حداقل الزامات ایمنی مطابقت داشته باشد.
فعالیت بدنی تاثیر بسیار مهمی بر سلامت و رشد کودکان دارد. عدم فعالیت بدنی بیماری های زیادی را به همراه دارد.
اگر فعالیت بدنی شامل بازی باشد، اثربخشی آن بیشتر می شود و بچه ها با لذت زیاد آن را انجام می دهند.
از این نظر، ترجیحات بازی که شامل فعالیت بدنی است مهم هستند.
حرکاتی که نیاز به تلاش دارند مانند راه رفتن، دویدن، تاب خوردن، غلتیدن، پریدن و خزیدن روی زمین در طول بازی باعث تقویت عضلات و بهبود هماهنگی حرکتی می شود.
برای رشد حرکات ظریف، حمل کردن، گرفتن، نوشتن، کشیدن نقاشی های هندسی با مداد، بریدن کاغذ با قیچی، بازی با خمیر و ماسه، زدن مهره ها و خوردن غذاهای مناسب با چنگال مفید خواهد بود.
با لذت ایجاد شده توسط همه اینها، کودکان از نظر شناختی نیز رشد می کنند.
