جوراب های فشاری برای برخی از بیماران توصیه نمی شود و او می گوید: «اگر بیماری عروق محیطی دارید که اندام تحتانی شما را تحت تأثیر قرار می دهد، باید جوراب کالج ترک بپوشید و فشار ایجاد شده توسط جوراب های فشاری ممکن است بیماری ایسکمیک را کمتر کند.
بیماران دیابتی می توانند در معرض افزایش خطر عوارض باشند زیرا نوروپاتی از احساس تغییرات در پاهای خود جلوگیری می کند.
دکتر ایچینوز به بیمارانش می‌گوید که به رنگ انگشتان خود توجه زیادی داشته باشند و هرگونه تفاوت در رنگ انگشتان پا یا ساق پا را به پزشک خود گزارش دهند و همچنین مراقب جمع شدن شلنگ باشید و این ممکن است یک اثر تورنیکه ایجاد کند که ممکن است در گردش خون اختلال ایجاد کند.
قبلاً جوراب های فشاری چیزی بیشتر از ابزاری بود که توسط افراد مسن برای درمان دیابت و سایر بیماری های جدی استفاده می شد و امروزه، علم می‌داند که فشرده‌سازی می‌تواند برای افراد در طیف گسترده‌ای از وضعیت‌های سلامت، از سالم و بسیار فعال گرفته تا کم تحرک و بیمار، مفید باشد.
از تسکین درد عضلانی گرفته تا کاهش خطر اختلالات سیاهرگی، جوراب های فشرده شیک و مدرن همه این فواید (و خیلی بیشتر) را دارند.
بیماران مبتلا به وریدهای واریسی (از بین رفته) نیز ممکن است جوراب فشاری بپوشند و اغلب، این بیماران دارای اختلالات گردش خون همزمان هستند که ناشی از دیابت، بیماری های قلبی یا زخم های وریدی پا است.
جوراب‌های فشاری همچنین می‌توانند برای افراد عادی با ارائه پشتیبانی اضافی برای رگ‌ها و سیستم گردش خون در پاها مفید باشند و در نتیجه خطر ابتلا به DVT را در وهله اول کاهش دهند و این یک اقدام پیشگیرانه آسان و موثر برای بیمارانی است که سابقه خانوادگی DVT دارند، به طور منظم پرواز می کنند، یا ممکن است در معرض خطر ابتلا به یک اختلال مرتبط با ورید باشند.
