دلیل ممنوع شدن استفاده از اسباب بازی تفنگ نرف برای کودکان

در این مطلب در ارتباط با بازی کودکان با اسباب بازی نکات مهمی را خواهیم گفت، برای دانستن این نکات تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

هنگام بازی با تفنگ های اسباب بازی، کودکان ممکن است افراد اطراف خود را نشانه بگیرند و وانمود کنند که با اسباب بازی تفنگ نرف به آنها شلیک می کنند، برخی از والدین از این امر می ترسند در حالی که برخی دیگر آن را فقط یک مرحله دیگر می دانند، آیا ممکن است همیشه خطرناک باشد؟

آنها ماشه را روی یک تفنگ اسباب‌بازی یا حتی چوبی که وانمود می‌کنند اسلحه است، می‌کشند و فریاد می‌زنند «بنگ، بنگ!» قرار است همبازی آنها و قربانی ساختگی آنها بیفتد و مرده بازی کند.

این بازی برای کودکان خردسال بسیار سرگرم کننده است و به آنها احساس قدرت می دهد، با این حال، بسیاری از بزرگسالان دیدگاهی مبهم نسبت به بازی وانمودی با اسلحه دارند اما نگران هستند که بعداً به خشونت مسلحانه واقعی منجر شود، حتی برخی هر زمان که بتوانند آن را منع می کنند.

با این حال، روانشناسان کودک و مشاوران راهنمایی کودک عمدتاً چنین ترس هایی را رد می کنند و می گویند بازی با اسلحه کودکان خطرناک نیست البته تا زمانی که اسلحه ها واقعی نباشند.

وقتی بچه‌ها بازی می‌کنند، تجربیات و آنچه ذهنشان را درگیر می‌کند، پردازش می‌کنند، او از تجربه شخصی می‌داند که در برخی مواقع والدین فرزندشان را در حال انجام بازی‌های تیراندازی می‌بینند.

آنیکا روترز، روانشناس خانواده، کاملاً با عدم تایید بزرگسالان از بازی های وانمود کردن تیراندازی کودکان آشنا است اما او خاطرنشان می کند: بر خلاف بزرگسالان، کودکان نمی توانند به طور کامل به عواقب تیراندازی فرضی به فردی فکر کنند، او می گوید، آنها در واقع نمی خواهند کسی بمیرد.

بازی های مرتبط با اسلحه می تواند اهداف مختلفی را دنبال کند، در موارد شدید، کودک یک تجربه آسیب زا داشته است و در حال پردازش آن است، او خاطرنشان می کند: شاید این کودک به سادگی یک عمو داشته باشد که متعلق به یک باشگاه اسلحه است یا مادرش افسر پلیس است.

بازی های کودکان اغلب یک عنصر ساختگی دارند، کودکان هنگام بازی نقش یا توانایی ای را بر عهده می گیرند که در زندگی واقعی ندارند. یا چیزی از زندگی واقعی را دوباره اجرا می کنند تا آن را جذب کنند.

اشکالی از تظاهر به بازی اسلحه وجود دارد که ممکن است به‌طور موجهی باعث ناراحتی والدین شود، مثلاً زمانی که کودک نفرت نشان می‌دهد، سپس والدین باید گوش های خود را تیز کنند و سعی کنند بیاموزند که نفرت از کجا می آید، جنبه شادی بازی باید در خط مقدم باشد.