از بررسی ما به نظر می‌رسد که آبیاری متناوب از استخدام سنین اولیه جلوگیری نمی‌کند اما تمایل دارد از رشد آنها به نابالغ‌های اواخر مرحله جلوگیری کند. با این حال، این نتیجه گیری مهم تنها بر اساس چهار مطالعه است.
در جایی که کارآزمایی‌های آینده باید اصول اولیه آزمایش‌های مدرن را با تکثیر کافی، کنترل‌ها و تمایز بین سن و گونه‌های لارو در نظر بگیرند، به شواهد بیشتری نیاز دارند.
به طور کلی، مشاهده می شود که زهکشی، غیرفعال یا فعال، به طور قابل اعتمادی تعداد کلی پشه های نابالغ را کاهش نمی دهد. در هند و کنیا، بررسی دقیق تر نشان داد که خاک به اندازه کافی خشک نمی شود، بنابراین هیچ لارو رشته ای کشته نمی شود.
توسط van der Hoek و همکاران 29 و کایزر و همکاران 17 تاکید شده است، مدیریت آب در مزارع برنج بسیار به ویژگی های فیزیکی خاک و آب و هوا بستگی دارد و برای مکان هایی مناسب است که نه تنها به خشک شدن سریع کمک می کنند، بلکه دارای آن هستند. کنترل خوب تامین آب.
علاوه بر این، زهکشی مکرر، اگرچه علیه پشه ها انجام می شود، اما می تواند شکارچیان آبزی آنها را نیز بکشد. از آنجایی که پشه‌ها می‌توانند سریع‌تر از شکارچیان خود دوباره خود را در مزرعه برنج تازه غرق‌شده مستقر کنند، آبیاری متناوب با بیش از یک هفته بین دوره‌های خشک شدن متوالی می‌تواند چرخه‌های مکرر پرورش پشه را بدون هیچ گونه فشار شکار اجازه دهد.
بنابراین اثربخشی آن در برابر ناقلان مالاریا بسیار به زمان بندی دوره های خیس شدن و خشک شدن بستگی دارد. تحقیقات بیشتر سایت خاص در مورد زمان بندی، به ویژه با توجه به فعل و انفعالات شکارچی-شکار در داخل اکوسیستم کشاورزی برنج، برای یافتن تعادل کامل مورد نیاز است.
محدودیت دیگر در آبیاری متناوب این است که نمی توان آن را در دو تا سه هفته اول پس از نشاء اعمال کرد، زیرا بوته های برنج باید غرقاب باقی بمانند تا از شوک نشاکاری بهبود یابند. متاسفانه این زمان مصادف با اوج پرورش ناقل است. بنابراین، روش‌های دیگری برای کنترل لارو برای پر کردن این شکاف مورد نیاز است.
برای کشاورزان، رشته آش فیروزه مزایایی را برای کشاورزان فراهم می کند، زیرا عملکرد را کاهش نمی دهد، اما مصرف آب را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. با این وجود، به نظر می رسد که انطباق کشاورزان متغیر است، به ویژه در مناطقی که در دسترس بودن آب ناسازگار است و آبیاری متناوب به طور بالقوه به نیروی کار بیشتری نیاز دارد.
نکته مهم این است که کشاورزان برنج در توانایی خود برای هماهنگ کردن توزیع آب به طور یکنواخت بین خود تردید داشتند، و این نشان می‌دهد که ممکن است مشکلات مشترکی وجود داشته باشد، مانند «تراژدی عوام». در عوض، آنها گفتند که ترجیح می دهند یک مرجع توافق شده برای تنظیم آب داشته باشند.
